VE Sonuuuundaaa! COK CAGIRIRSAN OLUYORMUS-  (KAR)


Haftasonu azıcık sinyallerini aldıktan sonra sürekli kafamda aynı sabah hikayesi dönüp duruyordu, hikaye bildiğimiz çocukluğumuzda ki kar senaryoları. Gece uyuyorsun ve sabah kalkıp sanki dürtülmüş gibi pencereye koşuyorsun, gözlerin beyazlıktan kamaşıyor  deliriyorsun, hopluyor-zıplıyorsun karda oynamak, yuvarlanmak için için de kuduran bir istek.
Dün de yine bu kudurgan his içimin içine misafirliğe gelmişti, öğleden sonra bir arkadaşımla konuşurken saat 16:00 da ciddi kar yağışı olacakmış diyordu ki lafı bitmeden kıpırdanmalarım başlamıştı doğrusu. Ve saat 16:00'da beklemeye başladım birkaç dakika geçiyodu ki pamuklar dökülmeye başladı gökyüzünden nasıl hoplamışım yerimden ve yihhuuuu! demişsem milletin suratında ki şaşkınlığı görmeliydiniz.
Sonrası musmutlu.....
Akşam servis beklerken kar topu oynamayı, gece bir süre yağan karı seğretmeyi, bir - iki fotoğraf çekmeyi ve çocukluk hikayelerimizde ki gibi bu sabah erkenden pencere önünde bitmeyi ihmal etmedim elbette.

Kar bana ne mi yapar? :O)

Cevabı aşağıda ;O)

Sincosh selamlarımla,