Dünden alarm veren meteoroloji müdürlüğüne ilk kez bu kadar inandım, güvendim; doğrusu belki de inanmak istedim bilemiyorum. Çocukken sanki havada ki kar kokusunu alır koşarak pencere önüne gider miniminicik eller yordamı ile perdeyi aralardım gözlerimi kamaştıracak kadar kar yağmışsa mutluluğun kuyruğuna takılmış bonusla zıp zıp zıplarlar hophop hoplardım.
Bu sabah da çalan telefon sesini susturup yataktan deli gibi bir heyecanla kalktım ve doğru pencereye birde ne göreyim. Kaaar :O) hiç abartmıyorum pencerenin önünde birkaç sn. zıpladım sanırım ve kendimi dışarı atabilmek için o kadar hızlı giyinip çıktım ki ben bile inanamadım.
Yanıma aldıklarım,
1- Fotoğraf makinası
2- Kedi & Köpek maması
3- Yumoşcuk huzur şapkası
Erken çıktım dedim ya hani, hemen evin bahçe kısmında balkonların altında ki kedoşları besledim kutularının içine sokulmuşlar hepsi koyun koyuna yatıyorlardı. Baktım onlarda en az benim kadar mutlu görünüyorlardı. Sonra Bob'un yanına gittim. Sevgili Bob'can babamın av köpeğidir, öyle şirin, sevilme aşığı bir köpektir ki bunu bile saatlece yazabilirim sanırım, onunda kafasını okşayıp mamasını verdikten sonra birkaç foto. çektim sonra yüzümde ki koca gülümseme ile arkadaşımın arabasına bindim.
Yolda yine gözüm ağaçların üstünü kaplamış pamuklardaydı. Yollar temiz, trafik yok birde sevincimiz katlansın diye sahilden gidelim dedik ohh miis. Üstüne üstlük bugün "çakçak günü" yani muhteşem günlerin başlangıcı Cumaaaa yaşasııın.
Mutluyum, mutlusun, mutluuuu
Ahhh yaşamak ne güzel
Selam olsun herkese,
Mutlu, huzurlu, bol karlı ( sokaklarda kimsenin kalmadığını ve her canlının sıcak bir yuvası olduğunu düşünerek)
çok kahkahalı, goygoyların tavan yaptığı bir gün dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder