Sevgili HEY HEY!lerim sizi çoook seviyorum ama artık "Yallah!"

Uzun uzun bir zaman olmuş gibi hissediyorum bloga yazmayalı, şu hergün yazabilen arkadaşlar gibi sadık olmayı beceremedim tüf ki nasıl kıskanıyorum sizleri bir bilseniz :O) Geçtiğimiz son bir hafta aslında öyle zaten çok bir şey yazacak enerjide ve sağlıklı bir ruh halinde değildim. İşsel bunaltılar ve bunlardan kaçırılan birkaç saat kendimi yatıştırmalar ile geçirdim diyebilirim ki bu haftasonu da aynı hey heycikler peşimi bırakmadı bir türlü. Hayır ay takvimini açtım baktım, dolunaya daha nerdeyse bir hafta var  kızsal durumlar pek yakın değil "eeeee o zaman neden be minnoş heyhey kuşları içimde kanat çırpıp duruyorsunuz?" Tüm gün ara ara düşündüm ve sonunda onları kabullenip yemlerini verip susturdum.

Yemleri mi :O) ;  en rahat ev kıyafetleri, ponponlu patikler ( Bu yılbaşı aldığım en sıcak ve en sevdiğim hediyem) ve mis gibi yumuşatıcı kokan yatak. Bu poz ve sınırlar içinde sevgili kuşcanlar hemen huzur buldular diyebilirim. Onlar yuvalarında mışıl mışıl uyurken bende yazayım dedim. İki bölüm Walking Dead’den sonra juppala rüyalar ülkesi artık.

Musmutlu bir hafta başlasın!! Cikcik kuşlar, mis gibi güneş dolu sabahlar, huzur dolu isyanlardan uzakta bol bol gülümsemeli bir haftaya çook HAZIRIIIM.  

Selam olsun sana “Hoşcanhafta”…..

Sincosh selamlarımla,