Evren kadar büyütüğün hayatınn içinde
Bazen vakitli bazense
vakitsizce giden misafirler vardır
Bazen sesli olur gidişleri gümbür gümbür durduramazsın
çığlıklarını
Bazen de sessizdir
çıt çıkmaz...
Sende yerini derin bir dinginliğe ve yeşil bir huzura bırakır
Birgün döneceğini bilirsin....
İşte biri hayatıma aynen böyle döndü yaşaaasııın.... Uzun
yorgunlukların yerini öyle bir mutluluk aldı ki tarif edebilmem imkansız.
Uzun zamanlar geçmişti ve hiç çıt çıkmamıştı, herkes
birşekilde diğerinden habersin yaşayıp gitmişti ve biz onca zaman hiç geçmemiş
gibi, hiç büyümemişiz gibi, hiç ağlamamışız gibi, hiç bıkmamışız, hiç çok
pöüüflememişiz gibi bıraktığımız yerden
devam edebildik.
Biraz eski günlerin bıdı bıdıları, biraz eski zamanların
kıkırkıkırları, göç eden herşey geri
döndü kısacası. Çok mutluyum, deli gibi mutluyum, kamburlarımın biri daha iyi
oldu, eksik kalan yerlerimden biri daha
tamamlandı, yenilendim, eklendim, çoğaldım, hasretler bitti büyüdüm
kocamanlaştım kalbim aşağı doğru derinleşti, sırtımdan çıkarmışcasına şişti,
kulaklarım kırmızı iki çilek oldu böyle kendi içimde başkalaşıverdim. Çoştum
ben! içim içimden çoştu - taştı!
Daha ötesi kelimelerin kifayesizliği .... Kutlu olsun dün!
Ayırığa geri dönüşelim! Koşarak coşaraaak!
Sincosh bugün gökkuşağının tepeceğinde, bulutların üstünde, selamlar oradan sizlere şelale bugün.
Yukarıda ki fotoğrafı çok seviyorum Raymond Cauchetier (1962) çekmiş
F.Truffaut'un Jules&Jim filminden